Rodzaje wypadania włosów i problemów ze skórą głowy, które leczy trychologia

Alopecia areata (łysienie plackowate) – występuje zarówno u dorosłych, jak i dzieci. Około 50% pacjentów ma objawy choroby już przed 20 – stym rokiem życia. Charakterystyczne jest nagłe (często w ciągu kilku godzin) wypadnięcie włosów na skórze głowy w postaci jednego lub kilku okrągłych bądź owalnych ognisk, w obrębie których nie stwierdza się bliznowacenia.

Alopecia totalis (łysienie głowy) – charakteryzuje ją zlewanie się ognisk i wypadnięcie włosów w obrębie całej głowy.

Alopecia universalis (łysienie całkowite) – w tym przypadku utratę włosów stwierdza się w obrębie całego ciała. Obserwuje się często również utratę brwi i rzęs.

Łysienie rozlane – charakterystyczna jest zwiększona ilość wypadających włosów, ich ogólne osłabienie oraz przerzedzenie w obrębie górnej powierzchni głowy (okolicy ciemieniowo -szczytowej). U kobiet w przeciwieństwie do mężczyzn z reguły nie dochodzi do całkowitej utraty włosów w danej okolicy.

Łuszczyca – jest to choroba, której objawem są zarumienione plamy o zaokrąglonym kształcie i wyraźnie zarysowanych brzegach, pokryte nawarstwiającymi się łuskami koloru białawego, czasami srebrnego. Występują one najczęściej na łokciach i kolanach, w okolicy kości krzyżowej, często również na owłosionej skórze głowy. W niektórych przypadkach miejsca pojawienia się plam stają się swędzące, w sposób mniej lub bardziej dotkliwy, co zależy od indywidualnej reakcji organizmu na stan zapalny.

Łupież – choroba skóry głowy objawiająca się złuszczaniem zrogowaciałej warstwy naskórka, nie powoduje stanów zapalnych skóry. Łupieżu nie należy jednak ignorować, ponieważ może on spowodować o wiele poważniejszą dolegliwość jaką jest łojotokowe zapalenie skóry. Istnieją dwie odmiany łupieżu: zwykły i tłusty. Łupież tłusty nieleczony po dłuższym czasie może powodować łysienie. Łojotok charakteryzuje się nadmiernym wytwarzaniem wydzieliny łojowej przez gruczoły łojowe. Powoduje to szybkie przetłuszczanie się włosów, żółtawą i lśniącą skórę twarzy, skłonność do takich chorób łojotokowych jak łupież łojotokowy i łojotokowe zapalenie skóry.

Łojotok – dotyczy skóry głowy owłosionej oraz skóry gładkiej głównie w okolicy czoła, nosa i okolicy międzyłopatkowej. Łojotokowe zapalenie skóry – schorzenie przewlekłe powodujące zmiany skórne okolic bogatych w gruczoły łojowe tj. owłosiona skóra głowy (skronie, czoło), twarz (brwi, szczególnie okolice przynosowe oraz fałd nosowo – wargowy) i górna część tułowia. Zmiany mają charakter zapalny i uzewnętrzniają się w postaci złuszczania naskórka, zarumienionych ognisk i swędzenia. W niektórych przypadkach występuje wysięk.

Łojotokowe zapalenie skóry – cechuje się częstymi nawrotami. Stan zapalny prowadzi do infekcji m.in. zainfekowanie drożdżakami i powstania opisanych zmian chorobowych.

 

  

Umów się na konsultacje/ badanie trychologiczne >>>